Weblogopdracht 3
Inleiding
Het was weer eens tijd voor een nieuw boek om te lezen! Mijn
vriendin komt toevallig uit Kroatië dus waarom zou ik niet een boek van een Kroatische
schrijver/schrijfster kiezen? Ik heb nagevraagd of mijn vriendin misschien
vertaald werk thuis had liggen, maar natuurlijk niet waarom zou je het hebben
als je de taal spreekt?
Ik ben toen op
internet wat rond gaan zoeken en was al een hele tijd bekent met de mythe van
‘Baba Jaga dit boek leek mij dus een interessante keuze om te kijken hoe de
schrijfster hiermee omgaat.
Het boek verteld het verhaal over de schrijfster zelf: Dubravka Ugrešić. Ze gaat
in 4 fases door het verhaal heen. In het eerste deel word er beschreven hoe
lief oude vrouwtjes er op het eerste gezicht eruitzien en zijn , maar als je om
je heen kijkt zijn ze overal! En dit blijkt een negatieve opmerking te zijn. Het
tweede gaat over de wat ouder wordende moeder van de schrijfster die haar naar haar geboortestad stuurt om de
tegenwoordige omgeving met camera vast te leggen.
Het derde deel betrekt een verhaal over drie
oude vrouwen in een Tsjechisch kuuroord die meer met de mythe van baba Jaga
gemeen te hebben dan gedacht. En tot slot het vierde deel waarin de oude mythe
in verder verband wordt gelegd met de moderne tijd!
Thema
Thema
Verandering, met de jaren heen staat grotendeels centraal in het verhaal net als de mythe van Baba Jaga dat eigenlijkeen groter thema is. Hier
een citaat over de verandering van de moeder van Ugresic: (voorheen in de tekst werden er wijsheden
verteld zoals reinheid is je halve gezondheid maar om het korter te maken begin
ik hierbij)
‘Ze sprak uit cliches
op een aparte, gewichtige manier uit. Ik denk dat ze daardoor het gevoel kreeg
dat alles in orde was, dat alles in de wereld op zijn gewonde plek stond, dat
ze alles onder controle had en nog zelf beslissingen kon nemen.’ (pag. 25) Bij
dit tekst gedeelte praat de schrijfster over hoe haar moeder is veranderd. Vóór
deze citaat werden de fysieke veranderingen vooral verteld en dit stukje gaat
over het veranderende vocabulaire dat ouder worden met zich mee brengt.
‘ De ene keer staat ze
de sprookjesheld in de weg, de andere keer is ze een gulle geefster, meetal is
zij een boze feeks, een enkele maal juist een lief en aardig vrouwtje. De meest
interpretatoren geven Baba Jaga een plaats in de mythologische, wijdvertakte familie
van oude, lelijke vrouwen die bepaalde vermogens bezitten – een type dat in de
mythologie van bijna alles volkeren op deze wereld voorkomt.’ (pag. 263) Op
dit punt word de herkomst en plaats van baba Jaga beschreven, deze citaat laat
zien hoe zij meestal word weergeven en in de rest van de tekst word meer een
verband gelegd met de moderne tijd.’
Belangrijkste personage en taalgebruik
Het belangrijkste personage is toch wel de schrijfster. Haar
gedrag is volledig te begrijpen en ze komt zeer menselijk over, Het geeft je
diepgang in het denken en doen tegenover anderen. En ik betrap me zelf ook op
medeleven, vooral in het begin van het boek waarin ze de tragische verandering
van haar moeder naar een oudere vrouw beschrijft. Dit deel ontroerde mij. De
schrijfster word vooral vanuit het denken beschreven, haar uiterlijk komt niet
geheel goed naar voren. De manier van omgaan met situaties over veranderende
mensen vind ik mooi weergegeven. Ik denk vrijwel het zelfde ook al durf ik
mijzelf niet te vergelijken met een literair genie zoals Ugresic. Misschien zou
ik wel vrienden met haar kunnen zijn,
het lijkt mij een persoon waar ik veel van zou kunnen leren gezien haar
levensverhaal in haar thuisland en met wat voor geleerdheid zij het verhaal
naar voren brengt.
‘Beba werd inwendig
plotseling boos op Kukla, en vervolgens ook op Pupa. Hoe had dat mens het toch
voor elkaar gekregen hen hierheen mee te slepen en dan met al die narigheid te
laten zitten? Waarom was ze er uitgerekend hier tussenuit geknepen zodat zij nu
met zon hoop problemen opgescheept zaten?’ (pag.200)
Het taalgebruik is zeker niet moeilijk maar toch volwassen
genoeg om het te volgen. Het gebruik van moeilijke woorden kan je er bijna niet
in vinden, natuurlijk is het boek niet aan te raden aan een kind van acht omdat
die zowel het verhaal als sommige woorden niet begrijpt. Het is een zeer
duidelijk geschreven verhaal dat je soms even in jezelf laat nadenken, met
gedurende het hele verhaal sterke duidelijke tekst. Een emotioneel verhaal.
Het boek zoals eerder verteld trekt je soms mee naar
droevige momenten. Het veranderen van de moeder van de schrijfster deed mij ook
echt wat, het is namelijk een persoonlijk stukje tekst. Het zette mij aan het
denken hoe de tijd alles doet veranderen maar het mooie ook is dat het boek ons
ook beweegt en steeds verder laat verbazen, elke kant die het plot maar neemt.
Van Zagreb naar Tsjechië je word overal naar toe gesleept en het blijft je
boeien. Je wilt namelijk weten hoe het verder loopt en wat de schrijfster nu
weer doet met de situatie en het verband met Baba Jaga in de hedendaagse
cultuur weet te leggen.
Leer
Wat ik uit het boek haal is dat alles met maar genoeg
fantasie gelinkt kan worden aan iets anders. Al het goed uitziende kan van binnen
slecht zijn en alles heeft twee kanten. (elk negatieve heeft zijn positieve en
elk positieve zo zijn negatieve)
Het eerste boek wat ik heb gelezen heeft totaal geen enige
connectie met ‘Baba Jaga legde een ei’. Helemaal niks komt overeen en het
verschil is groots en op te merken. Het tweede boek “De donkere kamer van
Damocles” Heeft echter wel een verband. Het gaat over een personage dat
helemaal tegen de wereld gericht is en in zijn eigen leven en verhaal van alles
meemaakt en hoe diegene er mee omgaat en hoe er over dingen nagedacht wordt.
(ook hebben ze beide veel diepgang en word er in detail van alles beschreven)
Toch heb ik in mijn boekverslag vooral beroep gedaan op het ‘eerste deel’ van
het verhaal omdat die mij het meest aangreep en op mijn gevoel werkte.
Tot slot nog twee open vragen: ‘Hoe ga jijzelf om met het veranderen in
uiterlijk en doen en laten van mensen?’
‘Wat
vind je er van dat al het goede het kwaad kan bezitten, zoals oude lieve
vrouwtjes eigenlijk boze heksen kunnen zijn?
